Who Owns My Heart ?: Rozdział 23 "Ostatni"

Krzywo się na niego spojrzałam
-Dziś dostałam bukiet czerwonych róż ! Jak nie od ciebie to od kogo ? - usiadałam na ławce i twarz zakryłam rękami
-Żartowałem, ode mnie są - przytulił mnie
-Ej no ! - uderzyłam go lekko w klatę i podałam telefon

* * *

Minęły dwa tygodnie.Są już wakacje, najlepszy okres w roku, oczywiście po świętach. Dostałam się na stomatologię do Poznania, Krakowa, Warszawy, ale wolałam je zacząć w Londynie. Lepsze warunki, więcej się nauczę, a w ogóle będę bliżej Tomka. Za jakąś godzinę mamy samolot do Wenecji.

-Wziąłeś wszystko ? - spytałam

-Tak, większość rzeczy mam w Londynie, więc nie mam tego za wiele.

-Ej bo samolot ucieknie ! -krzyknęła Mon

-Ok idziemy już-powiedział mój chłopak

-Będę tęskniła - przytuliłam się do przyjaciółki

-Dzwoń codziennie ! -upominała

-Ok

Sprawdziłam czy wszystko wzięłam i wsiedliśmy do taksówki. Po ok. 20 min. byliśmy na lotnisku, udaliśmy się na odprawę na końcu znaleźliśmy się w samolocie. Włączyłam mp3 jedną słuchawkę podałam Tomkowi

a jedną włożyłam do swojego ucha. Oparłam głowę o jego ramię i zasnęłam.

Po 5 godzinach- 18

-Wiki. Wiki już jesteśmy ! -usłyszałam

-Aaa już ? Ok to chodźmy -uśmiechnęłam się

Wzięliśmy swoje bagaże i poszliśmy do hotelu.

-Pokój na dwie osoby. Nazwisko Gołębiowski

-Pierwsze piętro, pokój 12-odparła recepcjonistka

Gdy otworzyłam drzwi, widok był zadowalający

-Ale tu super ! -krzyknęłam

-Podoba ci się ?

-Tak - przytuliłam go

-Idziemy pozwiedzać okolicę ?

-Jasne

Spacerowaliśmy to tu to tam. Chodziliśmy po parku, sklepach.

-Ej gdzie ty idziesz ? -zdziwiłam się

-Niespodzianka -uśmiechnął się - Na chwilę cię zostawię- pobiegł nie wiadomo gdzie.

Gadał z jakimś gościem, następnie złapał mnie za rękę.

-.. ? - spojrzałam pytająco

Po chwili ujrzałam...GONDOLĘ ! Szeroko się uśmiechnęłam i wsiedliśmy.

-Cudownie! Ty to wszystko zaplanowałeś ?

-Tak - objął mnie

Gdy byliśmy niedaleko mostu powiedziałam

- Hm.. ponoć jest taka legenda, że jak zakochana para, przepływająca pod ów mostem, pocałuje się będzie ze sobą szczęśliwi na wieki.

-Ja tam wierzę w takie legendy

I pocałował mnie. Było wspaniale, zachód słońca, szum wody. W jego ramionach było mi tak dobrze, czułam się bezpieczna. Wiem, że bez Tomka byłabym jak studnia bez wody. Dopełniamy się nawzajem, mamy siebie mamy tak wiele..

________________________________

Koniec ;D Heh Dalej trzeba sobie dopowiedzieć ; ))

Musiałam tą książkę skończyć bo nie mam czasu jej pisać ; )

II półrocze i trzeba się wziąć za naukę xdd

Dzięki, tym co to czytali !!

DZIĘKUJĘ ; D

Myślę że się podobało ; P

I tak 23 roz. zrąbałam ; /

Moim zdaniem nie wyszedł, ale jest i tyle xdd

Pozdrawiam ! ^ ^

PS Mam pomysł na następną książkę !